Lente Mantje
Aan ambities geen gebrek, Lente wilde altijd al in de paarden werken en doet daar haar stinkende best voor.
Lente is nog nét niet geboren op stal, maar komt wel al haar hele leven mee met haar moeder. Het duurde dan ook niet lang totdat ze daar zelf begon met paardrijden. Ze staat nu nog steeds bij Stal Dobber – wat ze inmiddels haar ‘thuis’ noemt – met haar eigen paarden. “Het voelt echt als een tweede huis voor mij en als een tweede familie’.
Ze is ooit begonnen met rijden op een Shetlander en heeft daar ook wedstrijden mee gereden. “Ik ben nog altijd dikke maatjes met hem, maar ik kan er nu natuurlijk niet meer op rijden. Ik doe wel veel vrijheidsdressuur met hem en geef nog af en toe een showtje”. Ook staat er thuis nog een pony die vanuit een slecht huisje kwam. Hij was zijn vertrouwen en liefde voor mensen helemaal kwijt. Na veel puzzelen, geduld en liefde is deze pony nu ook dikke vriendjes met Lente.
Sinds vier jaar heeft ze haar eigen paard Dante, een grote vos merrie. “Zij heeft mij rij-technisch enorm veel geleerd en ook het doorrijden van een jong paard had ik nog nooit eerder zo gedaan. Ik rijd nu vooral recreatief met haar. Mijn passie ligt bij het grondwerk en vrijheidsdressuur, maar het springen begint wel steeds meer te kriebelen”.
Lente heeft altijd al in de paarden willen werken en doet daar dan ook ontzettend haar best voor. Al sinds haar 11e werkt ze op stal. Ze heeft het eerste jaar van de opleiding ‘probleempaarden trainen’ al gevolgd en heeft ook sinds het voorjaar 2022 haar ORUN. Sindsdien werkt ze op de Hollandsche Manege als instructeur. Ook geeft ze thuis regelmatig grondwerk- en vrijheidsdressuurlessen. En dit allemaal naast haar drukke studie Pedagogiek die ze momenteel ook nog volgt. “Ondanks dat ik het eigenlijk te druk met school heb, heb ik al een hele lijst paardenopleidingen staan die ik ook nog wil gaan volgen. Bovenaan staat kindercoaching met paarden, maar ook wil ik me nog verder verdiepen in gedragstraining voor paarden”.
Ambities heeft Lente dus genoeg. Nog heel veel kennis opdoen, zich nog beter ontwikkelen als instructeur en dit uiteindelijk gaan combineren met kindercoaching met paarden. De studie Pedagogiek is uiteindelijk goed te combineren maar haar passie voor paarden. ‘Gelukkig’ heeft ze dan weer minder ambitie in de wedstrijdsport, dat zou ook niet meer passen in haar drukke schema.
Aan geduld geen gebrek. Lente kan goed de rust bewaren wanneer een paard deze verliest. Dankzij haar merrie kan ze nu ook aardig wat rodeosprongen uitzitten. Wat wel nog beter kan? “Zelf vind ik dat ik nog een veel scherper gevoel moet krijgen op het paard zodat ik ook sneller kan reageren wanneer we samen de draad even kwijtraken. En tijdens het springen kan ik mijn inzicht voor de afstanden nog wel wat verbeteren”.
Lessen bij Lente
De beste tip die Lente zelf ooit heeft gekregen is ‘Elke stap vooruit is er eentje!’.
“Ieder mens – maar ook zeker ieder paard – heeft zijn eigen leertempo. Wat voor de een vanzelfsprekend is, is voor de andere al een hele overwinning. Ik ben als instructeur dan ook enorm positief en benoem elke vooruitgang die geboekt wordt en probeer zo ook de ruiter mee te geven dat elke verbetering al goed is en het niet gelijk perfect hoeft te gaan”.
Verder is Lente erg rustig in haar aanpak tijdens het lesgeven en geeft het paard altijd even de tijd om los te komen. Om dit te bevorderen laat ze ruiter en paard veel tempowisselingen en figuren rijden. Daarnaast focust ze veel op de houding en hulpen van de ruiter. “Wat ik het allerbelangrijkste vind, is dat paard en ruiter beiden tevreden zijn. Ik ben zelf erg positief dus geen één kleine vooruitgang blijft onopgemerkt en ik zal dit ook altijd benoemen. Dit doe ik om ruiter en paard een positief gevoel mee te geven”.
“Naar mijn mening begint alles met vooruit gaan, de rest komt later. Het paard goed aan het been maken en door middel van figuren en oefeningen los door het lijf maken. Wanneer dit in orde is kunnen we lekker aan de gang met het recht richten en naar ontspanning toe werken”.
“Bij de ruiter vind ik zelf een goed evenwicht en een stille en rustige hand erg belangrijk. Als je een paard geen rust en stabiliteit in zijn mond geeft, kunnen wij dit als ruiter ook nooit van een paard terugverwachten. Verder wil ik er zeker van zijn dat de ruiter en ik op één lijn liggen en vraag ik tussendoor vaak hoe iets voor de ruiter aanvoelt en of ze het met mij eens zijn”.
Heb je een privéles geboekt bij Lente, dan vraagt ze altijd eerst wat je ervaring is en waar je mee bezig bent. Ze begint met wat simpele opwarm oefeningen zodat ze zelf goed kan zien hoe ervaren iemand is en waar eventuele knelpunten zitten. “Ik ben ongeacht iemand zijn niveau enorm voorstander van veel figuren rijden. Beginners leren hier goed van sturen, evenwicht houden en multitasken op het paard. Gevorderde ruiters kunnen zo het paard goed loswerken, recht richten en naar de ontspanning toe werken”.
“De meeste voldoening haal ik uit het moment waarop iemand echt trots de baan uit gaat. Of diegene nou trots is op z’n paard of trots is op zichzelf, daar word ik het gelukkigste van”. Verder maakt het Lente niet uit of ze beginners of gevorderden lesgeeft, of dressuur of springen. “Ik vind het wel superleuk om mensen hun eerste ervaring met paarden mee te geven. Zo’n eerste les blijft toch altijd bijzonder”.
Lente prijst zichzelf gelukkig dat Justus haar ORUN groep begeleidde, want zo is ze immers de Hollandsche Manege binnengerold. “Een stal met een enorm gezellige en ontspannen sfeer en waar fouten maken mag. Ik heb altijd maar op één stal gewerkt, dus soms moet ik nog even omschakelen”.
Langzaam raakt Lente gewend en leert ze ook steeds beter de paarden en pony’s kennen. “Ik vind Tommy een enorm grappige pony omdat hij heel mooi de (on)zekerheid van de ruiter spiegelt. Hier kunnen ruiters zo ontzettend veel van leren!”